Аеродромот „Александар Велики“ Шаблон:Airport codes, исто така познат и како Аеродром Петровец (именуван по неговото најблиско село Петровец) и како Аеродром Скопје. Oвој аеродром е најголемиот и најпрометниот меѓународен аеродром во Македонија.
Во 2006, македонската влада ги објави плановите за менување на името на аеродромот, од „Аеродром Скопје“, во „Аеродром Александар Велики“. Ова преименување резултираше со обновени грчко-македонски протести, бидејќи и двете држави го сметаат Александар Македонски како свој.
Првиот аеродром бил изграден во 1928 година, на 3 км оддалеченост од центарот на градот (денешна населба Аеродром), по дваесет години од првиот историски лет на браќата Рајт. Тој аеродром имаше меѓународна класификација, а се користеше само за дневни домашни и чартер летови. Пред Втората светска војна, во периодот од 1935-36 година, покрај Аеродромот Скопје во употреба беше и Аеродромот Битола.
Првиот патнички авион кој слета на Аеродромот Скопје беше „Потез 29“ од француско производство, додека пак првиот лет беше на релација Белград-Скопје-Подгорица-Мостар-Сараево-Белград. Тој превезе 5 патници и 290 kg товар. Во 1929 година била воспоставена авионска линија Солун-Скопје-Белград. Времето на тргнување било така планирано што на патниците и трговците од Солун им овозможувало заштеда на време. Авионите поаѓале во 7 часот наутро. Големиот жупан на Скопје, Антонио Вилдовиќ, во 1925 година, како вљубеник во воздухопловството и прв човек на власта, купил еден француски авион “Каљдран”, прв цивилен (спортски) авион во Кралството Југославија. Прв пилот бил М. Јерошенко. Eсента 1926 година бил одржан првиот аеромитинг со учество на воени авиони и пригодна програма. Секоја година се одржувале аеромитинзи во Зајчев рид и во стариот Аеродром. Посетителите на аеромитинзите за 30 динари можеле да пробаат да летаат со авион. Kако куриозитет старите Скопјани го сметаат слетувањето на Еми Џонсон, една од првите жени-пилоти во светот, на скопскиот аеродром во 1930 година при нејзиното враќање од Австралија за Лондон. Во 1937 година во договор со авионското друштво “Аеропут” и Сидна, Министерството за сообраќај воспоставило авионски сообраќај со Кралството и странство. Со оваа линија стасувал и весникот “Правда” од Белград. Првиот меѓународен лет се изврши во 1930 година на релација Виена-Грац-Загреб-Белград-Скопје-Солун.
По Втората светска војна, во 1946 година беше воспоставена линија на релација Белград-Скопје со 5-6 летови секој работен ден во неделата, со авион ДЦ-3 (23 седишта). Во 1951 година беше воспоставен лет на релација Белград-Скопје-Солун-Атина, а по три години Белград-Скопје-Истамбул.
Во 1963 година до катастрофалниот земјотрес и по проширувањето на градот потоа, аеродромот остана на истото место.
Во 1987 година се изгради новата терминална зграда на местото на стариот аеродром со забележително поголем капацитет. Во временскиот период 1993-95 година се заврши надворешната реконструкција и проширување. Фактори кои имаа влијание на обемот на сообраќај на Аеродром Скопје во изминатите години:
Во структурата на сообраќајот, карактеристично е дека во периодот пред 10 години учеството на редовните линии во вкупниот број на операции бил 10% наспроти чартер линиите кои учествувале со дури 74%. Оттогаш наваму, редовните линии постојано се зголемуваат, а чартерите се намалуваат.
На оддалеченост од 50 км не постои друг аеродром, а на оддалеченост од околу 100 км е аеродромот во Приштина, а на оддалеченост од 200 км се аеродромите во Солун, Охрид, Ниш, Тирана, Подгорица и Софија.
На 5 март 1993 авион од типот Fokker F100 на Palair Macedonia се урна само неколку секунди по полетувањето од пистата број 34 на лет кон Цирих. Истрагата за несреќата ја открила причината која лежела во екипажот. Имено тие не го одмразиле леталото пред заминувањето. Од 97 луѓе во авионот, 81 загинале.
Како дел од прогресот кон членството на ЕУ, Република Македонија треба да изврши реформа на националниот сектор за воздухопловство. Една од клучните цели на оваа реформа е да се олесни можноста за учество на приватниот сектор во финансирањето, развојот, оперирањето и одржувањето на аеродромите во Република Македонија. Во овој контекст, Владата на Република Македонија, преку Министерството за транспорт и врски се обидува да ја подобри техничката и финансиска позиција на националниот аеродромски систем, кој се состои од аеродромот „Александар Велики“ – Скопје , „Св. Апостол Павле“– Охрид и изградба на новиот карго-аеродром во Штип. Проектот ќе вклучува: (I) управување, оперирањето и одржувањето на сите три аеродроми, (II) градежништво, набавка и изградба на нова терминална зграда и соодветната пропратна инфраструктура на аеродромот „Александар Велики“ – Скопје, (III) реновирање на одредени капацитети на аеродромот „Св. Апостол Павле“ – Охрид и (IV) изградба на нов карго-аеродром во Штип. Турската компанија „TAV“ е единствената која достави понуда на тендерот за издавање на аеродромите „Александар Велики“ - Скопје и „Св. Апостол Павле“ - Охрид, и за изградба на карго-аеродром во Штип.
