Област 51

Оласта 51 е воена база, и дел од Едвардс воената база. Лоцирана е во јужниот дел на Невада во западен САД, 83 милји (133 km) северно-северозападно од Лас Вегас. Сместено во самиот центар, на јужниот брег на езерото Грум, се наоѓа голема воена писта. Примарната цел на базата не е дефинирана, но базирано на историски податоци, изгледа како да се спроведува развој и тестирање на експериментални летала иморужје.

Преглед

Областа 51 е дел од големата област на американската авијација за тестирње. Иако целата област е раководена од 99то крило на авијацијата изгледа како делот околу Грум езерото да е дел од делот за тестиранје на летала дел од Едвардс воздушната база во пустината Мохаве, која се наоѓа на околу 300km југозападно од езерото Грум, и како таква базата е позната како Центар за тестирање на летала. Иако името Област 51 се користи во официјалните документи од ЦИА, за установата се користат и имиња како Замја од соништата, Рајски ранч, Домашна база, Хомеј аеродром и др. Областа е дел од простор за тајни тестирања а воздушниот простор е познат како (R-4808N), а именувана од воените пилоти како “кутијата” или “контејнер”. Областа не е конвенционална воздушна база, но изгледа како да се користи за високо тајни воени и одбрамбени програми, кои не се признаени јавно од владата, воениот персонал и одбраната. Нејзината мисија можеби е да го подржува развојот, тестирањето и обуката за новите воени авиони и оружја. Откако такви проекти ке бидат одобрени од воздушната одбрана на САД и од агенции како ЦИА, и се готови да и се претстават на јавноста, а потоа операциите се преместуваат во нормална база. Интензивхата тајност што го опкружува местото, чие што постоење владата на САД не го потврдува се до 29 Септември 1955, го направи местото мета на теоретичарите на заговор и на фолклорот за НЛОа во Областа 51. Се што се случува во Областа 51 е класифицирано како “тајни информации”. Ова дава сигурност дека само оние кои требе да знаат ги добиваат потребните информации, додека сите оние кои незнаат ништо остануваат да незнаат ништо.

Позицијата на владата на САД за Областа 51

Кколичината на информации што владата на САД ги дава за Областа 51 најчесто се оскудни. Владата експлицитно кажува дека воената команда има “локација на оперирање” во близина на езерото Грум, но не дава никакви понатамошни информации. Меѓутоа информации и слики за различни проекти од минатото сега се декласифицирани и и се достапни најавноста. Базата не се појавува на јавни американски владини карти. Топографската карта на УСГС за областа покажува само голема област каде езерото Грум се наоѓа. А картата за цивилна пловидба издадена од Агенцијата за транспорт на Невада покажува само забранета забранета територија. Но ја дефинира како дел од забранетиот воздушен простор на воздушната база Нелис. Официјалната воздушна карта го покажува езерото но нема ниту еден воен објект. Слично на ова националниот атлас покажува федерално земјиште но нема делови од Езерото Грум и воената база Нелис. Иако официјално декласифицирани сликите од Шпиунскиот сателит на САД Корона, сликите се објавени откако претходно се изменети, како дел од законот за достапност на информации, авладата кажала дека делот каде се наоѓа езерото и воената база наводно се уништени. Сликите од сателитот Тера кои беа јавно достапни се отстранети од интернет страниците во 2004 година. Сликите од НАСА стаелитот Ландсат 7 сеуште се достапни. Понови слики со поголема резолуција од други сателити како Рускиот Иконос се комерцијално достапни. Тие во најголема мера ги покажуваат аеродромските писти, површинските објекти, авиони и некои возила. Иако федералната сопственост во самата база се иземени од плаќање на федерални и локални даноци, установите во сопсвеност на приватни контрактори не се.истражувачот Глен Гејбл во 1994 година тврдел дека во областа е деклариран имот за оданочување во вредност од 2 мил. Долара, додека надлежните органи не се во можност самите да влезат во базата и да извшат проценка. Кога документи во кои се споменува базата на Гроом езерото и Областа 51 се декласифицираат тие најчесто не содржат никакви траги од било какво споменуванје на овие два поима. Еден забележителен исклучок се случил во 1967 во една наредба од директорот на ЦИА Ричард Хелмс кој се однесувал на преместување на три Окскарт авиони од базата во Грум езерото во Кадена воената база, при што овие авиони потоа требало да извршат мисија во северен Виетнам. Иако речиси сите информации поврзани со овие летала и нивната домашна база најчесто се бришаат , очигледно во овој документ на стр. 15 дел 2 завршува со реченицата “Окскарт авионите и потребниот воен персонел ке тргнат од Областа 51 до Кадена.”

Обезбедување и операции

За разлика од базата Нелис, областа околу езерото е строго забранет воздушен простор за цивилен и нормален воен воздушен сообраќај. Радарски станици ја штитат областа , а неовластените лица се отстрануваат во најкраток можен рок. Дури и воените пилоти кои тренираат во базата се подложени на санкции ако се упатат кон “забранетиот квадрат” кој се наоѓа околу воздушниот простор на езерото Грум. Границата на Областа 51 содржи знаци со пораки како “забрането фотографирање” или ”употреба на смртоносна сила е дозволено”. Возило на владата секогаш е паркирано на височинка од каде се набљудува приоѓањето кон езерото Грум. Периметарска заштита е обезбедена од страна на униформирани приватни чувари кои работат за безбедносниот подизведувач EG & G Wackenhut, [25] кои патролираат во СУВ , спортски автомобили и пикап камиони. Стражарите се вооружени со M16, но нема насилни средби со набљудувачите на површина 51, наместо тоа, стражарите генерално ги следат посетителите во близина на периметар и радио за Линколн Каунти Шериф. Смртоносна сила е овластен ако прекршителите кои се обидуваат да го прекршат обезбедената област не успеваат да го послушаат предупредувањето за да се запре. Парични казни од околу 600 $ се чини дека се на нормалниот тек на акцијата, иако некои посетители и новинари го пријавите добивањето следење посети од агенти на ФБИ. Некои набљудувачи се притворени на јавно земјиште за посочувањето камерна опрема кон базата. Надзорот е дополнет со користење закопани сензори за движење. [26] Идентификација на цивилна авијација Во декември 2007 година, авиокомпанија пилоти забележале дека базата се појави во најновата нивните авиони системи за навигација 'Jeppesen база на податоци ревизија со ICAO аеродромот Идентификациска шифра на KXTA и е означена како "Домашен аеродром". На веројатно ненамерно ослободување на аеродромот податоци предводена на совети од страна на воздухоплови сопственици и пилоти асоцијација (AOPA) што студентот пилоти треба да биде експлицитно предупреди за KXTA, а не да го сметаат како waypoint или дестинација за секој лет, иако тоа сега се појавува во јавни навигациски бази на податоци. [27]

Објекти

Советскиот шпионски сателит даде фотографии на областа околу Грум езерото во текот на врвот на Студената војна. Покрај тоа, цивилни далечинско набљудување сателити се произведува детални слики на база и неговата околина кои се достапни преку интернет на сајтови како Google Earth / Maps.

Авионски писти

Антенски слики покажувааат аеродром на Површина 51 кој има седум писти вклучувајќи и една коај сега се чини дека се затвора. Затворената писта, 14R/32L, исто така е далеку од најдолгите со вкупна должина од околу 23.300 метри (7.100 м), не вклучувајќи простор за запирање. Се чини дека содржат бројни пукнатини,состојбата на бетонските плочи кои се користат во неговата изградба имаат лоша состојба поради пустинската топлина. Двете активни аеродромот писти се од асфалт изградба, 14L/32R со должина од 12.000 метри (3.700 м) и 12/30 со должина од 5.400 метри (1.600 м), и четири писти наоѓа на Солт Лејк. Овие четири писти се 09L/27R и 09R/27L, кои се приближно 11.450 стапки (3490 м), и 03L/21R и 03R/21L, кои се приближно 10.000 метри (3.000 м). [29] [30] контролната кула и поддршка зграда се наоѓа на 37 ° 14'25 "N 115 ° 48'32" W непосредна близина на пристапен пат во пристап кон писта област. Исто така постои близнак крај хангар наоѓа во областа пристап кон писта, 37 ° 14'03 "N 115 ° 48'16" В Таа има едниот крај за фиксни крилја авиони, на спротивниот крај за хеликоптери и она што може да биде област за персоналот во средината на структурата. Што веројатно може да се користи за алармирање авиони. На линијата за лет има две отворени рампи за паркирање, заедно со она што се претпоставува да биде терминал / база на операциони згради 37 ° 14'22 "N 115 ° 48'44" W видливи. Голем број на возила се паркирани во близина на неа, најверојатно се користи за транспорт на персонал околу основата. Северната рампата се чини дека да се користи за еден или дво моторни патнички авиони; јужната минливи рампа за поголеми авиони. Слики покажува неколку Боинг 737 авиони паркирани на јужниот рампата. Овие се најверојатно се користи за транспорт на персоналот од Грум езерото во објекти од други локации. Станици Патниот пристап до објектот е со Невада Патот 375 кој се наоѓа на 37 ° 38'03 "N 115 ° 43'10" W каде пристапниот пат се поврзува на јавен автопатен систем. На безбедносната порта и паркинг е на 37 ° 35'37 "N 115 ° 53'57" W околу 10 милји западно-југозападно од патот. Портата е околу 25 милји од главната база за подршка. Се чини дека откако еднаш патниот сообраќај стигне до базата, возила се препраќаат на голем објект 37 ° 14'28 "N 115 ° 49'26" W каде снимки покажува голем број на трактор-приколки и други возила кои се паркирани. Овој објект најверојатно процесира дојдовни пратки и веројатно овалтувањата за персоналоти за нивно движење во базата. Неколку магацински области се околу објектот, најверојатно, се користат за надвор чување на големи предмети. Патот потоа продолжува кон запад, за на крајот да навлеземе во Тест Невада сајт, и на југ до Меркур, Невада, заедница со ограничен пристам на околу 40 милји на југ-југоисток каде што патот се поврзува на јавен автопатен систем на САД Пат 95. Што може да биде големата Градежена област, заедно со разни области за складирање опрема и работилници 37 ° 14'25 "N 115 ° 49'10" W кои можат да бидат видливи во југоисточниот дел на истата област. Голем број на бело-насликани, веројатно владини возила се видливи во бројни паркиралишта во станичната област, најчесто се пикап-камиони, СУВ автомобили и комбиња. Областа за поддршка на станицата го има она што се чини дека се неколку касарни од 1960-те и се наоѓаат 37 ° 14'30 "N 115 ° 49'02" W од тип кои порано се наоѓаат на брегот и биле на морнарицата. Не е познато колку лица може да бидат стационирани на Грум езерото или должината на нивната турнеја на должност. Простории за фамилиите на персонелот не се наоѓаат во базата. Видливи рекреативни објекти вклучуваат безбол терен, тениски игралишта, а што може да биде затворен отворен неред, можеби некои од типот на база на размена, објекти за јадење и, најверојатно, некој вид на медицинска клиника. Главната станица за електрична енерѓија се наоѓа само на северозапад од тениското игралиште. Што може да биде седиштето на зградата се чини дека се наоѓа на околу еден блок на север и запад на аеродромската терминална зграда на 37 ° 14'27 "N 115 ° 48'50" В Тоа е голем, модерен, мулти-наменска зграда со широко уредување и паркинг простор, по што се разликува од другите објекти. Не е познато што, ако ги има, колку воени единици се назначени во Грум езерото. А голема повеќекатна зграда се наоѓа само на југ од зградата која се претпоставува дека е седиште, зграда која може да биде помошна зграда која содржи инженеринг лаборатории или други објекти. Се чини дека има две одвоени авиотехнички области, еден од северната страна на станицата, а другиот на југ. Бројни хангари и згради за одржување се наоѓаат во нив. Двата објекти содржат многу голем број на хангари (четири во областа север, осум во јужниот), многу повеќе од нормалните воздухпловни бази или морнарицата има. Големиот број на хангари за станица е веројатно да се обезбеди оперативните воздухоплови се чуваат надвор од поглед на стаелити кои орбитираат, како и од интензивната пустинска топлина. Северната страна за одржување е областа на 37 ° 14'38 "N 115 ° 48'54" W и се чини дека е оригиналниот ЦИА објект, со тоа што се појави да биде 1950-тите и 1960-тите години ера хангари и згради, откако е проширен со текот на годините со дополнителни згради и четири нови големи хангари. Неколку отворени авионски паркинг рампи се видливи, еден има неколку црно-обоени F-16-ки. А хеликоптерската паркинг рампата се наоѓа само на север, со неколку црни насликани хеликоптери. Обично црно-обоени воен авион се пренесени во текот на ноќта. Голема кула, можеби стара аеродромска контролна кула е видлива во оваа област. На север од областа за одржување се појавуваат неколку згради 37 ° 14'51 "N 115 ° 49'03" W, и две големи сателитски чинии, веројатно се на база комуникации за објектот. Неколку радари се видливи на 37 ° 14'52 "N 115 ° 48'50" W поврзани со она што е најверојатно една воздушна одбрана и следење на објектот. Голем, триаголнички облик на кула 37 ° 14'46 "N 115 ° 49'24" W се наоѓа на запад. Неговиот необичен изглед, насликани црна и исто така необично надворешните карактеристики на двете страни се забележи, неговата употреба е неодредена. На југ од хангарот за авионско одржување се чини дека има многу продавници и згради за подршка 37 ° 14'34 "N 115 ° 48'53" W, еден се појавува да биде административна канцеларија комплекс, и 1960 ерата хангар на flightline, која е проширен во можност за логистичка поддршка на објектот и магацинот. На јужната страна за одржување на областа 37 ° 14'03 "N 115 ° 48'47" W се чини дека е релативно нова градба, со модерни згради и неодамна изграден полетно-слетните писти и хангарите на тековната област. Таа се состои од неколку двојно авиони хангарите и што најверојатно се одржување и поддршка на згради. Голем quad-големина хангар, 37 ° 13'53 "N 115 ° 48'54" W кој се чини дека има четири одделни групи на врати, заедно со две други хангари се видливи. Еден хангар само на исток од хангарот со quad-големина се чини дека имаат многу висок покрив, два пати на висината на другите хангари во оваа област. Друг голем хангар, можеби неколку ката 37 ° 13'44 "N 115 ° 48'40" W се наоѓа одвоено од другите објекти, има прилично широки врати, можеби способен за обезбедување на многу голем, широк крилести авиони. Она што се појавува да биде POL (од британските: "petrol, oil and lubricante" , односно бензин, нафта, и маст) област со големи надземни резервоари за гориво и неколку полнење гориво во авион камиони се наоѓа на јужната страна на станицата 37 ° 13 '24 "N 115 ° 48'54" W, заедно со уште неколку области на нерамно земјиште, можеби укажува нова градба. Околните се она што се појави да биде неколку резервоари 37 ° 13'44 "N 115 ° 49'24" W, заедно со она што може да биде база за безбедност, полициска зграда и на отворено стрелиште. На екстремниот јужен крај на станицата се чини дека се неколку области од висока безбедност, ограден со огради и следени од страна на видео камери на столбовите. Една изгледа како да е површина за муниција 37 ° 12'48 "N 115 ° 48'40" W, со оглед на тоа дека изгкедаат на бункери за складирање на мунуција кои се наоѓаат на останатите воени бази. Две други високи безбедносни области од неодредена употреба исто така можат да се забележат 37 ° 12'28 "N 115 ° 48'56". Една третина оградена област, се состои од голеи купишта нечистотија е видлива; областа има некоја природната вегетација која расте на насипи. Како што се тврди дека нема материјал за кој е дозволено да ја напуштат базата, тоа може да биде погребно место и депонијата.

Други области

Околу 15,5 милји северно-североисточно од базата, на врвот познат како Baldy планина, се серија на радари 37 ° 26'58 "N 115 ° 44'01" W, 37 ° 27'06 "N 115 ° 44 '06 "W на околу 3000 метри височина. Видовите на радарот на овие сајтови е непознат, иако тие можат да бидат ARSR-4 авионски надзорен радар кој се користи од страна на воздухопловните сили и на Федералната Агенција за Авијација на Соединетите Американски Држави. Уште една серија на радари од различен тип се наоѓа на рид на 1200 метри височина само на север на езерото Грум на 37 ° 17'41" N 115 ° 49'21 "В Сите радари се чини дека се автоматски и без надзор. Околу 85 милји на североисток од Областа 51 е 2400 метри долга писта подредени 21/3, која е паралелна со автопатот 6, 38 ° 18'55 "N 116 ° 16'59" В Овој аеродром е познат како "базниот камп на аеродромот". Нема знаци во објектот освен "Влада на САД" и "Не влегувај". Се тврди дека објектот е управувана од страна на цивилен изведувач најмен од владата, персоналот работи во име на воздухопловните сили од Едвардс базата, Калифорнија. Тоа може да биде помошен аеродромот на Областа 51. Во прилог на една писта, постои мала станбен комплекс веројатно за операциониот персонал. На пистата, опремени со модерни навигациски помагала, е прикажан како "затворена" на воздушниот графикон и е означен со "Х", насликан на крајот од секоја писта, сепак антенски слики го покажува дека индустрискиот комплекс има неколку возила паркирани во неа, и возило паркирано во близина на рампата на пистата. Халиган радарскиот комплекс се наоѓа на околу 15 милји североисточно од базниот камп на аеродром 38 ° 30'18 "N 116 ° 08'50". Тоа е електронски и комуникациски објект се користи за собирање на податоци за воздухопловните сили, тестирање програми спроведени во близина на Тонорап делот за испитување (TTR) и Nellis Северниот дел.

Втората светска војна

Првото познато користење на областа беше изградбата во 1941 година на помошен аеродром за Западниот брег на воздухопловниот корпус Центарот за обука во Лас Вегас воздушното поле. Познат како Индијан Спрингс помошен аеродром број 1, се состоела од две неасфалтирани писти СИ / СР, NW / ЈИ 37 ° 16'35" N 115 ° 45'20 "В На аеродромот беше искористена и за бомбардирање и артилериска практика, кратери се уште се видливи во близина на пистите. Тоа беше напуштено по училишото артилериско пукање во Лас Вегас, затворен во јуни 1946 година.

У-2 програмата

Главна статија: Локхид У-2 На зетот Грум тест објект е основана од страна на Централната разузнавачка агенција (ЦИА) за проектот Aquatone, развојот на Локхид У-2 стратешки извидувачки авион во април 1955 година. Како дел од проектот, директор, Ричард М Bissell Џуниор, сфати дека, со оглед на екстремни тајност обвивна на проектот, лет тест и пилот програми за обука не може да се спроведе во Едвардс воздухопловната база или Palmdale објект Локхид е. А за пребарување за соодветна тестирање сајт за У-2 беше спроведена под исти екстремни безбедносни како и остатокот на проектот. Bissell се сеќава на "малку Х-полиња" во јужна Невада додека тој беше пренесен во текот на многу пати во текот на неговата вмешаност оружје тест-програмата. На аеродромот беше напуштена Индискиот Спрингс аеродром Помошни број 1 поле, што од 1955 го врати на песок и се неупотребливи, но соседните зетот Суво Езеро на северозапад се сретна со барања за веб-сајт што е "далечинскиот управувач, но не премногу оддалечен" . Тој известен Локхид, кој испрати инспекциски тим надвор да го проверат езерото Грум. Според Кели Џонсон, "... Ние полета над него и во рок од триесет секунди, знаев дека тоа е место ... тоа беше во право со сува езерото. Човекот е жив, ние погледна тоа езеро, и сите се загледаа други. тоа беше уште еден Едвардс, па ние тркала наоколу, слета на тоа езеро, taxied до едниот крај од неа. тоа беше совршен природен слетување поле ... како мазна како маса за билијард без ништо да се направи за да ја ". Џонсон користи компас за да нокаутирам насока на првиот пистата. Местото беше наречен "зетот Езеро". На lakebed направи идеална лента од кои тие би можеле да работат на проблематично тест авион, и планински масиви на Задграничното Долина и НТС периметар заштитени тестот сајт од љубопитните очи и надвор пречки околу 100 милји северно од Лас Вегас. На 4 мај 1955 година, една анкета тим пристигна во зетот Езеро и изложени 5.000 метри (1.500 метри), север-југ пистата на југозападниот агол на lakebed и назначено место за база на поддршка објект. Новиот аеродром, тогаш познат како Мапа II или "ранчот", првично се состоеше од малку повеќе од неколку засолништа, работилници и приколка домови во кои во куќата на неговиот мал тим. [35] Во малку повеќе од три месеци, на база состои на еден, поплочен пистата, три хангари, контролна кула, и рудиментарни сместување за тест персонал. Неколку погодности на база на вклучени кино и одбојка суд. Исто така, имаше менза, неколку бунари и резервоари за гориво. До јули 1955 година, ЦИА, воздухопловната и Локхид персонал почнаа да пристигнуваат. [1] ранчот доби својот прв У-2 испорака на 24 јули 1955 година Бурбенк на Ц-124 Globemaster II карго авион, во придружба на Локхид техничари на Даглас ДЦ-3. [35] Првиот У-2 крена надвор од зетот на 4 август 1955 година. А У-2 флота под контрола на ЦИА започна прелети на советска територија до средината на 1956 година. На зетот Езеро аеродром наскоро се стекна со име: Watertown. Според некои сметки, на местото беше именуван по родното место директор на ЦИА, Ален Далес ": Watertown, Њујорк. По неговото активирање, на тестирање објект се користи со зголемување на фреквенцијата за У-2 тестирање, сепак тоа се промени во 1957 година, кога за атомска енергија комисија започна со тестирање нуклеарно оружје во близина на Yucca стан објект. Откако операцијата АЕК Plumbbob серија на тестови почна со експлозијата Болцман мај 1957, на Watertown аеродром персонал беа потребни за да се евакуираат на база пред секоја детонацијата. АЕК, пак, се обиде да се осигура дека очекуваните последици од која било дадена снимка ќе бидат ограничени за да се овозможи повторното влегување на персонал во рок од три до четири недели. Сите вработени во основата се бара да носат зрачење значки да се измери нивната изложеност на последиците. Откако атомска тестирање започна, ЦИА У-2 тестирање операции беа прекинати постојано поради експлозиите во Yucca стан, кои беа закажани и повторно закажани често. ЦИА објекти на зетот Езеро беа секогаш се смета од страна на агенцијата како привремен објект, да се приспособат на У-2 тестирање. Како проект почна да се намалат, а ЦИА пилот класи заврши нивната обука, Watertown стана виртуелен град на духови. До јуни 1957 година, повеќето У-2 тестирање се пресели Едвардс AFB и првата оперативна USAF единица да добие У-2, 4080. Стратешки извиднички крило, бил активен во Laughlin AFB, Тексас. За две години по заминувањето на U-2s од зетот Езеро, на база беше прилично тивок, иако остана под ЦИА надлежност. [1]

X-15 програма

Во јули 1959 USAF персонал од Едвардс AFB започна дводневната анкета патување да се испита потенцијалот принудно слетување сајтови за Северна Америка X-15 ракетни авионот. Истражувањето екипажот доби дозвола да слета на тогашниот неискористени ЦИА објект на зетот Езеро. Екипажот тестира цврстината на lakebed површина од намалувањето на 10-фунта челик топката од висина од шест метри и мерење на дијаметарот на добиената отпечаток. Резултатот беше дека зетот Езеро површина се смета одлична за итна употреба. Во септември 1960 година, НАСА и воздухопловните сили лет Тест Центар персонал на Едвардс ги разгледа резултатите од истражувањето посета на зетот Езеро, како и други сајтови угости од истражувањето екипажот. Употребата на зетот Езеро значеше намалување на поддршка на барањата што имало аеродром со итни опрема и персонал на местото. На крајот на краиштата, тие се согласија да се отстрани зетот од предвид како принудно слетување сајт, поради тешкотии со добивање дозвола во областа. oxcart програма Главни статии: Локхид А-12 и СР-71 Blackbird А-12 во текот на радарот тестирање на зетот Езеро Дури и пред У-2 развој е завршена, Локхид почна да работи на неговиот наследник, како дел од oxcart проект на ЦИА, вклучувајќи А-12, маха-3 висока надморска височина извидувачки авион - подоцна варијанта на која стана познат USAF SR-71 Blackbird

Локхид YF-12A 60-6934 во воздушна одбрана команда ознаки 1963 година. Единствениот YF-12A во ADC ознаки, својот прв тест лет се случил на 7 август 1963 година на зетот Езеро, Невада. Тоа е опширно тестирани во Едвардс воздухопловната база. Овој авион беше оштетена надвор од поправка од пожарот во Едвардс за време на слетувањето несреќа на 14 Август, 1966 година, а неговата задна половина беше непоправени и во комбинација со предната половина на Локхид статички тест за воздухопловни конструкции да се создаде една и единствена SR-71C 64-17.981. Како и со претходните У-2 програма, барања за безбедност на oxcart проект потребни една мрачна, тајна локација за A-12 тестирање. И покрај успехот на У-2 лет тестови и oxcart макет радар тестови, зетот Езеро не беше првично се смета. Тоа беше "Дивиот Запад" истурена позиција, со примитивни објекти за само 150 луѓе. А-12 тест-програмата ќе бара повеќе од десет пати тој број. Пет илјади метри младоженецот Езеро асфалт пистата беше и премногу краток и не може да ја издржи тежината на oxcart. На снабдувањето со гориво, хангар простор, и продавница простор беа несоодветни. Десет воздухопловната база програмиран за затворање се смета, но сите биле одбиени. Веб-страницата мораше да биде настрана од било градови и воени или цивилни дишните патишта за да се спречи видувања. Таа, исто така мораа да имаат добри временски услови, неопходни за домување и снабдувањето со гориво, како и 85-100 метри пистата. Ниту еден од воздушните сили бази сретна со барања за безбедност, иако, за време, Едвардс воздухопловната база се смета. На крајот, зетот Езеро беше единствената можност од гледна точка на безбедноста, но неговиот краток пистата и построг објекти значеше голема надградба ќе биде потребно пред oxcart А-12 тестирање може да започне. [1] зетот Езеро, исто така, од ова време, доби нови официјално име. Невада нуклеарен тест сајт е поделен на неколку нумерирани простори. Да се вклопуваат во, зетот Езеро стана "Ареа 51". Овој авион лет карактеристики и барања за одржување принудени голем проширувања на објектите и пистите на зетот Езеро. На 1 октомври 1960 година, Рејнолдс електротехника и инженерска компанија (REECo) започна со работа на сајтот, познат како "Проект 51". Работници ангажирани во двојни смени градежните планови за наредните четири години да ремонт и надградба на базата објекти, како и проширување на постоечките пистата до 8500 метри (2600 m), како и зацврстуваат постоечките пистата за поддршка на потешки А-12. Покрај тоа, новиот 10.000 метри пистата е изградена (14/32) дијагонално низ југозападниот агол на lakebed. На кривата на Архимед во околу две милји беше одбележан на сува езерото така што А-12 пилот приближува крајот на пребрзувањето може да прекине на Playa наместо слегување на авионот во Пелин. Површина 51 пилотите го нарече "јадица". За турбулентно слетувања две земјени писти (писти 9/27 и 03/21) се означени на мапата. До август 1961 година, изградбата на основните објекти беше завршена. САД морнарица обезбедени три вишок хангари кои биле изградени на северната страна на база на. Тие беа означени како 4 Hangar, 5 и 6. Четвртиот, Hangar 7, беше нова градба. Оригиналниот У-2 хангари се претвораат во одржување и машина продавници. Објекти во главниот Cantonment област вклучени работилници и објекти за складирање и администрација, Комесар, контролна кула, противпожарна станица и домување. Морнарица исто така придонесе повеќе од 130 вишок Babbitt дуплекс станбени единици за долгорочно вработување објекти. Постари згради беа поправени и дополнителни објекти биле изградени како што е потребно. А резервоар езерцето, опкружен со дрвја, служел како рекреативната зона еден километар северно од базата. Други рекреативни објекти се вклучени гимназија, кино, и безбол дијамант. [1] [37] Постојаната авиони резервоарот за гориво фарма е изградена на почетокот од 1962 за специјални ЈП-7 гориво бара од страна на А-12. Седум тенкови биле изградени, со вкупен капацитет од 1.320.000-литри. [1] Подготовките започнаа за доаѓањето на oxcart; безбедност е значително подобрена, и мали цивилни рудникот во басенот зетот беше затворена. Во јануари 1962 година, Федералната администрација за авијација (Faa) прошири ограничен воздушен простор во близина на зетот Езеро. На lakebed стана центар на 600 квадратни километри прилог на забранета зона Р-4808N. Ограничено континуирано на сите височини, воздушниот простор зафаќа центарот на Nellis воздухопловната опсег. [1] [37] Иако останува под надлежност на ЦИА, што доби осум USAF F-101 Voodoos за обука, две Т-33 метеор обучувачи за владеење летање, C-130 Херкулес за карго транспорт, У-3A за административни цели, хеликоптер за потрага и спасување, како и Cessna 180 за врска користење и Локхид предвидени F-104 Starfighter за употреба како авион потера [37]. Првиот oxcart беше тајно пренесен на база во февруари 1962 година, и го направи својот прв лет 26 април 1962. Во тоа време, на база пофали дополнување на повеќе од 1.000 лица. Тоа беше разгорувајќи резервоарот, контролна кула, и безбол дијамант. А-12 беше голем, силен и карактеристичен изглед авиони. Во текот на првиот тест летови, ЦИА се обиде да го ограничи бројот на луѓе кои го виделе авиони. Сите оние на зетот Езеро не се поврзани со oxcart програмата беа одведени во менза пред секое полетување. Ова беше наскоро падна како што нарушена активности и беше непрактично со голем број на летови. [34] Иако воздушниот простор над зетот Езеро е затворен, тоа беше во близина на зафатен Nellis воздухопловната база. Неизбежно, имаше видувања. Некои Nellis пилоти видов А-12 неколку пати. Најмалку еден НАСА тест пилот од Едвардс AFB видов А-12. Тој radioed на Едвардс кула и праша што е тоа. Тој беше лаконски изјави за да се запре преноси. По слетувањето, тој беше кажано она што тој го гледа е од витално значење за американската безбедност. Тој, исто така, потпишаа тајност договор. Главен извор на А-12 видувања беше авиокомпанија пилоти. Се верува дека дваесет до триесет авиокомпанија видувања беа направени. Еден Американ ерлајнс пилот видел А-12 двапати. Во текот на една видување, пилот видел А-12 и два потера авиони, тој radioed "Гледам гуска и две goslings". [34] Зетот го виде првиот лет на повеќето големи Blackbird варијанти: А-12, неуспешниот YF-12A пресретнувачи варијанта со цел да се пресретнат Советскиот екипаж самоубијци, и Д-21 Blackbird-базирани зујат проект. До крајот на 1963 година, девет А-12s беа Површина 51, доделен на ЦИА работат "1129. посебни активности ескадрила". [38] А макет на "извиднички Штрајк-71" (РС-71) е прегледано од страна на на воздухопловните сили на 4 јуни 1962 година. Концептот на штрајк А-12 со стратешки бомбардирањето способности налетав политички проблеми од двете воздухопловни сили, кој бил вмешан со XB-70 Valkyrie програмата на време и недостаток на ентузијазам од секретарот за одбрана Роберт С Мекнамара. Мекнамара и неговиот "факир деца" не гледа потреба за дополнителни екипаж самоубијци во ерата на ICBMs. Во прилог Мекнамара беше постепено надолу воздушна одбрана команда и видов не се користи за YF-12A пресретнувачи. Соодветно на тоа, само на извидничката верзија на РС-71 останаа (тоа се чува на "штрајк" дел од името, сепак). Додека А-12 беше наменета за тајни прелети на советска територија, РС-71 носи дополнителни странични камери камери и други сензори кои му даваат многу поголема способност. На 27-28 декември 1962 година, договорот е издаден на Локхид да се изградат шест тест RS-71-ци. Според легендата, претседателот Линдон Б Џонсон побара помошник наскоро по преземањето на функцијата по атентатот на Кенеди што РС-71 е за. На помошник одговори: "стратешки извидување". Така, кога Џонсон го објави постоење на нова извидувачки авиони, на 24 јули 1964 година, претседателот Џонсон го нарече на "СР-71". Најави претседателот Џонсон создаде необични безбедносната ситуација. Додека USAF SR-71 проект беше "Бели" или отворен проект, ЦИА е-12 не беше. Своето постоење ќе остане тајна до 1981 година. За одржување на тајна, сите оние кои се вклучени беше кажано на претстојниот SR-71 објава и предупреди да се задржи на А-12 одвоени. [34] На SR-71 прв пат полета од Локхилд објект во Палмдејл, Калифорнија во декември 1964 година, а Палмдејл и Едвардс авиобазата служеше како примарна работа површина за тој модел. 4200-то Стратешко извидничко крило е активирно во Бејл воздушната база на 1 јануари 1965 година, но првиот SR-71 не пристигна до 7 Јануари 1966 година. Почнувајќи од ноември 1965 година, па дури и како A-12 беа прогласени за оперативни за употреба од страна на ЦИА и планирање беше направен за неговата употреба, сомнежи беа изразени за трошоците на работење на две одделни групи на А-12s и СР-71s. По една година или повеќе од дебата, беше одлучено на 10 јануари 1967 година, да се прекине програмата А-12 на ЦИА. Иако oxcart ја нема, нејзината USAF потомок, СР-71, ќе продолжи да лета разузнавачки мисии во следните 22 години. Конечно, во 1990 година, SR-71 е во пензија. А-12s ќе остане на зетот Езеро до 1968 година и повремено беа распоредени во Kadena AB, Окинава. [5] [38] на ЦИА девет останатите А-12s биле сместени во чување на Palmdale во јуни 1968 година и на 1129. САС беше инактивира. [38] Сите преживеаните авиони остана таму за речиси 20 години пред да биде испратена до музеи низ САД. Д-21 монтирани на задниот дел на М-21. Обрнете внимание на внесот на капакот на беспилотното летало, кој беше користен на почетокот на летови. По загубата на Гери Пауерс и У-2 авионот над воздушниот простор на Советскиот Сојуз, имаше неколку дискусии за користење на А-12 oxcart како беспилотно летало. Иако Кели Џонсон се дојдени да ја поддржуваат идејата за беспилотно летало разузнавање, тој се спротивстави на развој на А-12 летало, тврдејќи дека авионот е премногу голем и комплексен за такво реализација. Сепак, на воздухопловните сили согласи да го финансира изучувањето на висока брзина, високо-надморска височина беспилотните летала во октомври 1962 година. Воздушните сили интерес се чини дека се преселија на ЦИА да преземат акција, проектот го означи како "П-12". До октомври 1963 година, дизајн на беспилотно летало на беше финализиран. Во исто време, Q-12 подложен на промена на името. Да го одвои од другите A-12-базирани проекти, тоа беше преименувана во "Д-21." (Прозорецот "12" беше обратна до "21"). "Tagboard" е кодот името на проектот. Првиот D-21 заврши во пролетта на 1964 година од страна Локхид. По четири месеци од checkouts и статички тестови, авионот беше транспортирана на зетот Езеро и reassembled. Тоа требаше да биде извршена од страна на две места дериват на А-12, назначен на "М-21". Кога D-21/M-21 достигна лансирање точка, првиот чекор ќе биде да експлодирам влезот на Г-21 и издувните покрива. Со D-21/M-21 во правилна брзина и висина, од подрачните одделенија ќе започне ramjet и други системи на D-21. Соактивирање на Д-21 системот и негова оперативност, и лансирање на авиони во правилен момент, М-21 ќе започне мала лесна работа, од подрачните одделенија ќе им дадат зелено светло, и Г-21 ќе падне од тронот ". Тешкотии се однесува на целата 1964 и 1965 година на Езерото Грум со различни технички прашања. Заробените летови покажа непредвидени аеродинамичен тешкотии. До крајот на јануари 1966 година, повеќе од една година по првиот заробеник лет, се чинеше подготвен. Првиот D-21 лансирањето беше направен на 5 Март, 1966 со успешна лет, со Д-21 летаа 120 милји со ограничен гориво. А втората D-12 лет беше успешен во април 1966 година со беспилотно летало летање 1.200 милји, достигнувајќи Мах 3.3 и 90.000 метри. Сообраќајна несреќа на 30 јули 1966 со целосно подгреан Д-21, на планираната исходот лет страдал од не-почетокот на беспилотно летало по нејзиното одвојување, предизвикува таа да се судираат со М-21 лансирањето авиони. Двете crewmen извади и слета во океанот 150 милји од брегот. Еден член на екипажот беше собрал од страна на хеликоптер, но од друга страна, ја преживеа авиони распадот и ѓубришта, се удавиле кога морска вода влезе во неговиот притисок костум. Кели Џонсон лично ја откажа целата програма, имале сериозни сомневања од почетокот на физибилити. Голем број на D-21s веќе се произведени, и наместо укинувањето на целиот напор, Џонсон повторно предложи да воздухопловните сили дека тие се лансиран од Б-52H-самоубиец. До крајот на летото на 1967 година, модификација работа на двете Д-21 (сега назначен Д-21б) и Б-52Hs се заврши. На тест-програмата сега може да продолжи. Тестот мисии беа пренесени од зетот Езеро, со реалните започна над Пацификот. Првиот Д-21б да биде пренесен беше член 501, прототип. Првиот обид беше направен на 28 септември 1967 година, а заврши во целосен неуспех. Како Б-52 летал кон лансирање точка, D-21б паднал од кула. B-52H даде остар цедило како беспилотно летало падна слободно. Засилувач отпуштен и е "прилично глетка од земјата". Неуспехот е проследи до одземени орев на напред десно приврзаност точка на кула. Уште неколк

Наведени во следните категории:
Објавувате коментар
Совети
Уредување од:
Нема ниту совети совети за Област 51 уште. Можеби се ќе биде првиот да ја објавите корисни информации за колеги патници? :)

Хотели во близина

Видете ги сите хотели Види се
The Ranch at Death Valley

почнувајќи од $0

Death Valley Inn & RV Park

почнувајќи од $87

Longstreet Inn & Casino

почнувајќи од $101

Pahrump Nugget Hotel & Casino

почнувајќи од $42

Holiday Inn Express & Suites Pahrump

почнувајќи од $120

Best Western Pahrump Oasis

почнувајќи од $87

Препорачани место во близина

Види се Види се
Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Papoose Lake

Papoose Lake is a dry lake bed located in Lincoln County, Nevada, USA.

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
City (artwork)

City is a piece of earth art located in Garden Valley, a desert valley

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Las Vegas Ski and Snowboard Resort

The Las Vegas Ski and Snowboard Resort, also known to locals as Lee

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Floyd Lamb Park at Tule Springs

Floyd Lamb Park at Tule Springs is a 2,040-acre (8 km2) park in Las

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Bridge Mountain

Bridge Mountain is one of the mountains surrounding Red Rock Canyon in

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
The Little White Wedding Chapel

The Little White Wedding Chapel in Las Vegas, Nevada has been the site

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Stratosphere Las Vegas

Stratosphere Las Vegas is a tower, hotel, and casino located on the

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Sahara Hotel and Casino

website=Sahara Website|

Слични туристички атракции

Види се Види се
Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Jökulsárlón

Jökulsárlón is the best known and the largest of a number of gl

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Lake Pukaki

Lake Pukaki is the largest of three roughly parallel alpine lakes

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Minnewater

Minnewater or Love Lake is a lake in the center of Bruges, Belgium

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Meiktila Lake

Lake Meiktila (Burmese: မိတ္ထီလာကန် ]) is a lake located near Meiktila

Добави в списъка с желания
Сум бил тука
Посетена
Dique do Tororó

O Dique do Tororó é o único manancial natural da cidade de Sa

Видете ги сите слични места